Noh bei mir

Der Schnee locht neama von die Berg.

Kristallin stroit´s vom greanan Bod´n,

und Plasma bringt mi durt hin wos mi braucht.

Ob´s Ängste san, versteckt so guat

oder der Hüfeschrei ganz tiaf in mir.

Oder der Schein der Liebe, der wos steckt im Dreck.

 

I bin so noh noh noh, so noh noh noh bei mir

I bin so noh noh noh, so noh noh noh bei mir

Des tuat ma guat, owa wia.

 

Winter is neama wies früher wor.

Adventzeit hot an Bedeutung g´wunan,

in diesen Weihnächten gengan Liachta an.

Am Herzensfest g´langts zum Höhepunkt,

von durt aus glänzen Lichta auf.

Des is so kloar - mocht Augen auf.

 

I bin so noh noh noh, so noh noh noh bei mir

I bin so noh noh noh, so noh noh noh bei mir

Des tuat ma guat, owa wia.

 

Extern von mir glang i nie ins Sein.

Berührung weiht mei Herz tiaf ein.

Wo i g´spian derf, wos I auf´d Erd´n bin.

Büda steig´n in mir auf,

Erkenntnisse loss´ns Herz aufstroin.

Und so moch I mi auf, mei Wöd zu seg´n.

 

I bin so noh noh noh, so noh noh noh bei mir

I bin so noh noh noh, so noh noh noh bei mir

Des tuat ma guat, owa wia.