Noh bei mir
Der Schnee locht neama von die Berg.
Kristallin stroit´s vom greanan Bod´n,
und Plasma bringt mi durt hin wos mi braucht.
Ob´s Ängste san, versteckt so guat
oder der Hüfeschrei ganz tiaf in mir.
Oder der Schein der Liebe, der wos steckt im Dreck.
I bin so noh noh noh, so noh noh noh bei mir
I bin so noh noh noh, so noh noh noh bei mir
Des tuat ma guat, owa wia.
Winter is neama wies früher wor.
Adventzeit hot an Bedeutung g´wunan,
in diesen Weihnächten gengan Liachta an.
Am Herzensfest g´langts zum Höhepunkt,
von durt aus glänzen Lichta auf.
Des is so kloar - mocht Augen auf.
I bin so noh noh noh, so noh noh noh bei mir
I bin so noh noh noh, so noh noh noh bei mir
Des tuat ma guat, owa wia.
Extern von mir glang i nie ins Sein.
Berührung weiht mei Herz tiaf ein.
Wo i g´spian derf, wos I auf´d Erd´n bin.
Büda steig´n in mir auf,
Erkenntnisse loss´ns Herz aufstroin.
Und so moch I mi auf, mei Wöd zu seg´n.
I bin so noh noh noh, so noh noh noh bei mir
I bin so noh noh noh, so noh noh noh bei mir
Des tuat ma guat, owa wia.